Postawy liturgiczne

Szczegóły

POSTAWY PODCZAS MSZY ŚW.

W liturgii przyjmuje się zasadniczo trzy postawy: stojącą, siedzącą i klęczącą.

Każda postawa ma swoje naturalne znaczenie i wyraża nasze zaangażowanie w przeżywanie liturgii.. Te postawy są znakami liturgicznymi, które wyrażają i pogłębiają wiarę wiernych, budują ich miłość i jedność w Mistycznym Ciele Chrystusa.

Postawa stojąca

Przyjmujemy ją na znak szacunku i czynnego zaangażowania. Jest także znakiem spełniania kapłańskiej posługi przez modlitwę i składanie ofiary oraz znakiem wolności, którą obdarza Chrystus przez swoje zmartwychwstanie. W postawie stojącej wyraża się również czuwanie w oczekiwaniu na przyjście Pana.

Postawa siedząca

Jest postawą słuchania i rozważania tego, co mówi Bóg, a także znakiem królewskiej godności i zasiadania do uczty.

We Mszy świętej można ją przyjąć:

a. w czasie czytań i psalmu responsoryjnego;

b. w czasie homilii;

c. w czasie przygotowania darów;

d. w czasie rozdzielania Komunii świętej i milczenia po Komunii świętej.

Zdarza się niekiedy, że ktoś w czasie liturgii siedząc zakłada nogę za nogę. Jest to postawa imprezowa a nie liturgiczna oznacza swobodę, rozluźnienie, odprężenie. Nie wypada jej używać.

Postawa klęcząca

Jest wyrazem uniżenia się przed Bogiem, uznania swej małości i niegodności wobec Stwórcy i Zbawcy. Jest także znakiem adoracji Boga oraz kierowania do Niego szczególnie usilnej prośby.

Dlatego przyjmijmy jednolite zasady dotyczące postaw w czasie Mszy św. :

Wstajemy na wejście kapłana.

Siadamy po modlitwie zwanej kolektą, czyli przed czytaniami Słowa Bożego.

Wstajemy podczas śpiewu Alleluja przed Ewangelią i słuchamy Ewangelii z szacunkiem stojąc.

Siadamy na czas homilii.

Stoimy podczas wyznania wiary „Wierzę w Boga…” Na słowa : „I za sprawą Ducha Św. przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem” – pochylamy się, a w Boże Narodzenie i uroczystość Zwiastowania Pańskiego – przyklękamy.

Stoimy podczas Modlitwy Powszechnej. (Jeśli jest procesja z darami – również stoimy)

Siedzimy podczas przygotowania darów.

Wstajemy na wezwanie : „Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg, Ojciec wszechmogący…” i stoimy aż do Przeistoczenia.

Klękamy kiedy kapłan odmawiając modlitwę epiklezy wyciąga ręce nad darami ofiarnymi. Kiedy kapłan ukazuje nam po konsekracji - Chrystusa pod postacią Chleba i Wina, patrzymy na ukazywane Postacie, a dopiero później kiedy kapłan oddaje cześć Chrystusowi przez przyklęknięcie, wszyscy klęczący oddają cześć przez pokłon.

I po odpowiedzi na aklamację po Przeistoczeniu: „Oto wielka tajemnica wiary…” wszyscy wstają.

Klękamy dopiero podczas śpiewu : „Baranku Boży…” przed Komunią.

Później wstajemy na modlitwę po Komunii.

Siadamy na czas ogłoszeń i wstajemy na błogosławieństwo.

Jeśli na zakończenie jest hymn np. „My chcemy Boga…” albo „Boże, coś Polskę…” stoimy również podczas hymnu.

Czasem na koniec śpiewamy suplikacje błagając Boga np. o zmianę pogody. Wtedy klękamy.